ΠΑΝΤΑ ΠΟΝΟΣ;

Με αφορμή την ταινία Django unchained  (ετοιμάζεται σχετικό άρθρο στην αντίστοιχη ενότητα) μου ξανάρθε στο μυαλό ο τίτλος ενός βιβλίου του Κορνήλιου Καστοριάδη "Η άνοδος της ασημαντότητας''.


Από τη στιγμή που εμφανίστηκε ο άνθρωπος,όλα τα πλάσματα καταπιέζονται από αυτόν.Πολιτισμοί ολόκληροι στηρίχθηκαν στις πλάτες και στην καταπίεση δούλων.Σκλάβων που κατά βάση ήταν αιχμάλωτοι πολέμου ανάμεσα στις εκάστοτε τοπικές κοινωνίες και πολιτισμούς.Αυτό γίνεται από την απαρχή των χρόνων.Το ανώτερο τεχνολογικά κυρίως έθνος για να δείξει την υπεροχή του αιχμαλώτιζε τους ηττημένους.Μέχρι εκεί όμως.Αυτό γινόταν για λόγους επικράτειας και ανταγωνιστικότητας.Το 1492 όταν και ανακαλύφθηκε η Αμερική από τον Κολόμβο όλοι είπαν πως ήταν ένας δρόμος εμπορίου και μετάδοσης της θρησκείας και του πολιτισμού.Ποτέ δεν είπαν πως αυτό θα γινόταν με τη βία και πως 300 χρόνια μετά οι ηττημένοι του τότε πολέμου αυτόχθονες λαοί θα ήταν η μειοψηφία στην ήπειρό τους.;Έπειτα αφού είδαν πως η επιχείρηση ήταν επικερδής έφερναν και άλλους από τη Αφρική δια της βίας και σαν να μην έφτανε αυτό τους θεωρούσαν κατώτερους και απολίτιστους μόνο και μόνο επειδή εκείνη ήταν τεχνολογικά ανώτεροι.Θα μου πείτε τι κάθεται και μας τα λέει όλα αυτά.Απλά αυτό είναι το απαραίτητο ιστορικό υπόβαθρο για τη συνέχεια.H ιστορία γράφτηκε με αίμα καθώς πέρναγε ο χρόνος αλλά η νοοτροπίες δεν άλλαξαν.Μπορεί να επέστρεψε η δημοκρατία ως πολίτευμα έπειτα από δυόμιση χιλιάδες χρόνια,μπορεί να θεωρούμαστε πολιτισμένοι και ανθρωπιστές αλλά στην ουσία είμαστε αυτό που περιγράφει τόσο εκπληκτικά ο Καστοριάδης.Έχουμε χάσει την ταυτότητά μας και έχουμε κάνει αξίες αυτά που δεν είναι άξια ούτε για τα πόδια μας.Το παίζουμε κάποιοι μόνο και μόνο για να εξασφαλίσουμε τη ματαιοδοξία και την αλαζονεία μας.Την ίδια ώρα που εμείς επιδεικνύουμε το θεωρητικά υλικό μεγαλείο μας κάποιος άλλος μοχθεί και υποφέρει για εμάς.Και συνειδητά η όχι εμείς το γνωρίζουμε.Σε αυτό το σημείο είναι αναγκαίο να γίνει ο απαραίτητος παραλληλισμός με το σήμερα,καθώς επίσης και ο καθορισμός της πολιτικής αυτής.Είναι επεκτατική πολιτική και ανήκει στο χώρο της ακροδεξιάς.Ο ιμπεριαλισμός που αν το σκεφτεί κανείς ποτέ δεν χάθηκε.Πάντα επικρατούσε είτε με τη μορφή βασιλείας,ολιγαρχίας ακόμα και δημοκρατίας βασίζεται στους πολέμους και στο εμπόριο σκλάβων.Αυτό δεν συμβαίνει και σήμερα;Οικονομικός πόλεμος εξελίσσεται παντού γύρω μας και εμάς αυτό που μας νοιάζει είναι πως θα ντυθούμε και αν το κάλυμμα του καναπέ είναι πιο σικάτο από του γείτονα.Χιλιάδες νέοι ξενιτέονται καθημερινά αντικρίζοντας το ρατσισμό.Αυτό συμβαίνει παντού.Από τη στιγμή που οι Ευρωπαίοι θεώρησαν τους εαυτούς τους εξυπνότερους και ως τα μοναδικά σωστά φτιαγμένα πλάσματα της φύσης τα πράγματα είχαν πάρει το δρόμο τους.Η νοοτροπία εγκαταστάθηκε μέσα στον κάθε πολίτη και πλέον είναι δύσκολο έως και αδύνατο να φύγει.Το μόνο που έχει αλλάξει δηλαδή στην ουσία είναι το ''με ποιον τόπο'' κάνουμε κάτι και όχι η πράξη αυτή κάθε αυτή.Αν το σκεφτούμε καλύτερα το όλο σχέδιο είναι σοκαριστικό.Όταν άρχισαν και γίνονταν εξεγέρσεις κατά τις καταπίεσης σαν ντόμινο σε όλο τον κόσμο,το υπόβαθρο για μια ουσιαστική αλλαγή δεν λειτούργησε ποτέ.Το πόσο εύκολα μεταβάλλονται οι τρόποι εξουσίας είναι κάτι το σοκαριστικό-συναρπαστικό.Από το μαστίγιο και τα βασανιστήρια στο χρηματιστήριο και στον πληθωρισμό.Τιμές που αυξάνονται και εγκλωβίζουν τους πολίτες.Με μόνη διέξοδο τη μετανάστευση.Ακόμα και η εξέγερση που φαίνεται πιθανή εύκολα μπορεί να καταδικαστεί ως παράνομη αφού η καταπίεση είναι οικονομική-εικονική.Νομίζω ότι αρκετά σας κούρασα.Κλείνω το άρθρο με τις απολογίες μου αλλά και με την ευχή να επιστρέψουμε ή ακόμα και να βρούμε εκ νέου τα σημαντικά πράγματα στη ζωή μας τα οποία δεν είναι τα ρούχα και το φαίνεσθαι...