Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013

Πάμε όλοι Γκουαντάναμο...


Όλος ο κόσμος ασχολείται με τα γεγονότα στην Τουρκία. Οι τηλεοπτικοί δέκτες αλλά και όλα τα ειδησεογραφικά πρακτορεία είναι κολλημένα στη γειτονική χώρα. Ωστόσο υπάρχει ένα μέρος στον πλανήτη ξεχασμένο από όλους ακόμα και από τον Θεό τον ίδιο, εκτός φυσικά από τους Αμερικανούς.
Αυτό το μέρος είναι το Γκουαντάναμο.

Παραδοσιακά το Γκουαντάναμο είναι ένα μέρος υψίστης ασφαλείας που κρατάει εντός των τειχών του πολιτικούς κρατούμενος. Εδώ έρχεται και το εύλογο ερώτημα αν όντως είναι υπαίτιοι των κατηγοριών ή βρέθηκαν σε πολιτικά παιχνίδια που τους ξεπερνούν. Κάποιοι αν όχι όλοι ωστόσο θα ήταν παράλογο να μην παραδεχτούμε πως λογικώς βρίσκονται εκεί που βρίσκονται.
Ωστόσο τα τελευταία χρόνια η ανάγκη για την λειτουργία μιας τέτοιας πολυδάπανης φυλακής φαίνεται να φθίνει καθώς από το 2008 έχει να μπει νέος κρατούμενος, με αρκετούς από τους ήδη υπάρχοντες να έχουν περάσει πια στην τρίτη ηλικία και να χρειάζονται εκτεταμένη ιατρική βοήθεια. Η αλήθεια είναι πως για τη συντήρηση του Γκουαντάναμο δαπανούνται πάνω από 200 εκατομμύρια δολάρια, ποσό που ξεπερνάει το κόστος συντήρησης μιας κανονικής φυλακής.
Το μεγάλο θέμα που ταλανίζει την ηγεσία της Αμερικής είναι η μεταφορά των κρατουμένων σε άλλες εγκαταστάσεις.
Στο γεγονός ότι το Γουαντάναμο φαίνεται να έχει χάσει την ουσία ύπαρξής του είναι πως από του συνολικά 779 κρατούμενος που έχουν περάσει από εκεί εφτά μόνο έχουν καταδικαστεί. Ενώ από αυτούς που βρίσκονται τώρα εκεί μόνο οι έξι αντιμετωπίζουν κάποια δίκη ενώ μόνο τρεις έχουν καταδικαστεί. Στην ουσία, όπως δείχνει και μια πρόσφατη έρευνα, οι περισσότεροι ήταν χαμηλόβαθμοι μαχητές- αντάρτες παρά εντελώς αθώοι, αλά κανένας δεν έχει κατηγορηθεί για έγκλημα, ενώ οι περισσότεροι βρίσκονται εκεί μέσα πάνω από μια δεκαετία.
Όλα αυτά μας δείχνουν ένα πράγμα. Ότι το Γκουαντάναμο δεν έχει πλέον λόγο ύπαρξης εφόσον ο τελευταίος κρατούμενος που μπήκε ήταν το 2008, αλλά και ότι είναι ξεχασμένο από όλους.
Ωστόσο ο Μπαράκ Ομπάμα το 2009 πρότεινε να κλείσουν οριστικά οι εγκαταστάσεις και να μεταφερθούν οι κρατούμενοι σε άλλες φυλακές. Λέγοντας μάλιστα πως η ύπαρξή του από το 2002 έχει δημιουργήσει περισσότερους τρομοκράτες από αυτούς που έχει ''φιλοξενήσει''.
Ωστόσο η πρόταση του Ομπάμα απορίφθηκε από το Κογκρέσο δημιουργώντας πόλεμο ανάμεσα στις τάξεις των υπουργών και αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο παραίτησης του πλέον ισχυρού άνδρα των ΗΠΑ. Αλλά την τελευταία στιγμή 'εκανε πίσω αφήνοντας το θέμα του Γκουαντάναμο ως έχει διατηρούμενος στο προεδρικό αξίωμα.
Εντός της φυλακής ωστόσο αυτό προξένησε μεγάλη αναταραχή αλλά και αίσθημα προδοσίας από τους 130 κρατούμενους οι οποίοι από τις αρχές του Φλεβάρη έχουν ξεκινήσει απεργία πείνας. Αφορμή αποτέλεσε όχι μόνο τα γεγονότα με τον πρόεδρο αλλά και η συμπεριφορά των φρουρών.  Το καθεστώς φρουράς άλλαξε το Φθινόπωρο και από άντρες του ναυτικού ανέλαβαν άντρες του στρατού. Αφορμή στάθηκε η κακομεταχείριση των κρατουμένων κατά τη διάρκεια μιας επιθεώρησης όπου όλως τυχαίως κλείσανε οι κάμερες και οι κρατούμενοι ξυλοκοπήθηκαν μέσα στα κελιά τους. Παρά το γεγονός ότι οι αρχές τις φυλακές κατηγορηματικά το αρνούνται, οι κρατούμενοι όχι μόνο δεν πτοήθηκαν αλλά σκλήρυναν τη συμπεριφορά τους κατηγορώντας ακόμα κι τον ίδιο τον Ομπάμα ότι εθελοτυφλεί.
Προσωπικά δεν ξέρω αν κάτι αλλάξει εν τέλει αλλά το μέρος αυτό είναι ξεχασμένο ακόμα και από τον ίδιο τον Θεό. Το κογκρέσο παραμένει ανένδοτο στη στάση του όμως και ο λόγος δεν είναι άλλος από το ότι χρειάζεται τέτοιους κρατούμενους για να περνάει τα διάφορα αντιτρομοκρατικά νομοσχέδια αλλά και να ωθεί καταστάσεις πολιτικές ή στρατιωτικές.
Αυτή είναι η ταπεινή γνώμη ενός ανεξάρτητου μπλογκ σαν και αυτό.
Απλά σκεφτείτε το...
Τα στοιχεία πάρθηκαν από το τεύχος Μαΐου του περιοδικού The economist.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου