Avanti popolo

Στις 21 Ιανουαρίου 1921, πριν από 92 χρόνια, γεννιόταν σε ένα παγωμένο θέατρο του Λιβόρνο το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιταλία (PCI). Εβδομήντα χρόνια αργότερα, στο Ρίμινι, 31 Ιανουαρίου 1991, σ'ένα συνέδριο γεμάτο εντάσεις, αποφασίζεται η διάλυσή του και η ίδρυση του Δημοκρατικού Κόμματος της Αριστεράς (Partito Democratico della Sinistra). Ένα κομμάτι του εμμένει στην ιστορική συνέχεια του κομμουνιστικού κόμματος και ιδρύει το κόμμα της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης (Rifondazione).

Πρόκειται για το μεγαλύτερο κομμουνιστικό κόμμα που υπήρξε στη Δύση, το κόμμα των Τολιάτι, Γκράμσι, Μπερλιγκουέρ με τους ένδοξους αγώνες, το κόμμα που την ιστορία και τους αγώνες του εκτός των άλλων διηγήθηκαν μεγάλοι σκηνοθέτες όπως οι Scola, Lizzani, Arlorio, Monicelli, Bellocchio, Virzi, Verdone, Bernardo και Giuseppe Bertolucci. Το PCI γεννήθηκε μέσα από ένα θυελλώδες συνέδριο και άφησε την τελευταία του πνοή με εξίσου θυελλώδη τρόπο.

Στη μαύρη τρύπα του Δημοσίου...

Είναι αλήθεια πως στη φόρα έχει βγει η βρόμα του δημόσιου τομέα, με αφορμή την κρίση τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα. Τεράστιος αριθμός επίορκων εργαζομένων, ελλειμματικές ΔΕΚΟ που εκμεταλλεύονται το λιγοστό εισόδημα του πολίτη αλλά και εξωφρενικά υψηλοί μισθοί σε εργαζόμενους δημόσιων οργανισμών είτε αυτοί είναι η ΕΡΤ η ΔΕΗ ο ΟΑΣΑ κλπ...
Κατά συνέπεια ο κόσμος, πάντα επηρεασμένος από σχόλια και συμπεράσματα τις στιγμής, κατηγορεί, και με το δίκιο του, τις δημόσιες υπηρεσίες ως πληγή του τόπου.

Ανασχηματισμός ή εκλογές στις 14 Ιουλίου;

Το αιφνίδιο κλείσιμο της ΕΡΤ από την κυβέρνηση Σαμαρά φαίνεται ότι προκαλεί ταλαντώσεις στη σχέση των κυβερνητικών εταίρων (αν και κανονικά είναι ετέρων)! Η πάγια θέση των Βενιζέλο και Κουβέλη για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ και η πάγια στάση του πρωθυπουργού στην αποφάση του για το κλείσιμο της ΕΡΤ ως άνδρο αδιαφάνειας - άραγε κύριε πρωθυπουργέ αδιαφάνεια δεν υπάρχει στα τελωνεία,στην αστυνομία,στις εφορίες,στις πολεοδομίες ΓΙΑΤΙ αυτά δεν τα κλείσατε; - μπορεί να δώσει τη χαριστική βολή στην τρικομματική κυβέρνηση.

14/6/1987 Eurobasket 1987: Η πορεία προς τον μύθο

Το ευρωμπάσκετ 1987 ήταν το 25ο πρωτάθλημα μπάσκετ το οποίο διοργανώθηκε στο νεοεγερθέν τότε Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας του Φαλήρου. Τα παιχνίδια είχαν οριστεί να διοργανωθούν από τις 3 Ιουνίου μέχρι τις 14 Ιουνίου του 1987. 

Και στην τελική τι την θέλουμε την ΕΡΤ;

Τι να την κάνουμε την ΕΡΤ όταν υπάρχει η Μεσημεριανή Μελέτη στο κανάλι του καταθληπτικού κ. Μαλέλη για να δεις ποιος τα'φτιαξε με ποια, ποιος χώρισε με ποια, ποιος χώρισε με ποια, πού εμφανίστηκε ποια και αν ήπιε μαρτίνι ή μαρουλίνι.

Λουκέτο στην ΕΡΤ με φασιστικό τρόπο και με μόνο σκοπό τη λογοκρισία...

Παγκόσμια πρωτοτυπία και σε αυτό. Μέσα σε όλα αυτά τα πολιτικά κοινωνικά οικονομικά ευτράπελα που έχουν γίνει στη χώρα μας την τελευταία τριετία συνέβη και αυτό. Η μόνη δημοκρατική υποτίθεται πάντα χώρα, που δεν έχει τουλάχιστον ένα κρατικό κανάλι να βγάζει προς τα έξω τις θέσεις και τα λεγόμενα του κράτους και όχι των ιδιωτών.

Όταν οι Ισπανοί γέμιζαν την Puerta del Sol, εμείς "Vamos ala playa!!"

Το καλοκαίρι 2011 ήταν ένα έντονο καλοκαίρι για όλο τον ευρωπαϊκό Νότο. Οι συνταγές λιτότητας βρίσκονταν στην ημερήσια διάταξη των P.I.G.S. και οι λαοί περίμεναν μαρτυρικά τη δικιά τους ανάσταση απ'τους "σωτήρες" της πατρίδας. Την αρχή της αμφισβήτησης της καθεστηκυίας τάξης έκαναν οι Ισπανοί οι οποίοι μαζεύτηκαν κατά εκατοντάδες χιλιάδες στην Puerta del Sol της Μαδρίτης για να διαμαρτυρήθουν για την υπάρχουσα οικονομική κατάσταση που έχουν φέρει οι κυβερνώντες τους λαούς. Οι Ισπανοί βλέποντας την απάθεια των Ελλήνων του πρώτου πειραματόζωου της Ευρωζώνης έγραψαν σε ένα πανό "ΚΑΝΤΕ ΗΣΥΧΙΑ ΜΗΝ ΞΥΠΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ".

H πολιτιστική αλλοτρίωση στην παγκοσμιοποιημένη οικονομία

Εντόνως συζητείται σήμερα, μεταξύ άλλων, το ζήτημα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας που ευνοεί τις πολυεθνικές εταιρείες, βασιζόμενη κυρίως στο φθηνό κόστος παραγωγής και στην απελευθέρωση των αγορών. Επειδή η όλη διαδικασία αφορά όχι μόνον στην σχέση του εργαζομένου με την εργασία του αλλά παράλληλα και στις ιδιαιτερότητες επί μέρους λαών και ανθρώπων, εκδοχές που χαρακτηρίζονται, και οι δύο, από ένα πνεύμα αλλοτρίωσης, θα επιχειρηθεί στη συνέχεια να προσδιορισθεί το περιεχόμενο της πολιτισμικής αλλοτρίωσης στην σύγχρονη, παγκοσμιοποιημένη πλέον, οικονομία.

Πάμε όλοι Γκουαντάναμο...

Όλος ο κόσμος ασχολείται με τα γεγονότα στην Τουρκία. Οι τηλεοπτικοί δέκτες αλλά και όλα τα ειδησεογραφικά πρακτορεία είναι κολλημένα στη γειτονική χώρα. Ωστόσο υπάρχει ένα μέρος στον πλανήτη ξεχασμένο από όλους ακόμα και από τον Θεό τον ίδιο, εκτός φυσικά από τους Αμερικανούς.
Αυτό το μέρος είναι το Γκουαντάναμο.

Αλλοτρίωση και αποξένωση στον ελληνικό κινηματογράφο;

Οι ελληνικές ταινίες του 2012-2013 αντιστέκονται σθεναρά στα όσα συμβαίνουν. Oι περισσότερες απ’ αυτές διαθέτουν έντονο, κοινωνικό προβληματισμό. Το ενδιαφέρον είναι πως εξετάζουν τη βαθύτατη, σύγχρονη, ελληνική κρίση σε όλα τα επίπεδα. Το οικονομικό είναι μόνον μια παράμετρος. Απ’  αυτή, βεβαίως, εκκινούν αλυσιδωτές εξελίξεις. Ωστόσο, οι Έλληνες δημιουργοί μένουν και στο θέμα της ηθικής διάστασης των πραγμάτων: Η παράδοση, το παρελθόν, οι αξίες, η εξαλλαγή τους σε τερατογενέσεις μάς προσφέρουν μια ανησυχητική όψη του καθημερινού.

Γαβγίζοντας κομματικά

Με βάση τις φοιτητικές εκλογές στις 17/4 παίρνω την αφορμή να μετατρέψω σε λόγο την οργή μου. Όπως όλοι γνωρίζετε η ΔΑΠ κυριάρχησε για ακόμη μια φορά, βέβαια με μικρότερα ποσοστά. Παρακολούθησα το κλίμα των προηγούμενων ημερών και σκεφτόμουν από που να πιαστώ για να ξεδιπλώσω την σκέψη μου. Έφτασα  σε σημείο να αναρωτιέμαι μήπως δεν αντιλαμβάνομαι σωστά τα πράγματα, μήπως η παρωδία αυτή εκπροσωπεί την παιδεία και δεν μπορώ να το καταλάβω. Μα δεν νομίζω πως πλανιέμαι τόσο πολύ. Η εικόνα ενός πανεπιστημίου μαγαζιού νομίζω πως αποτυπώνει την υπάρχουσα κατάσταση.