''Υπάρχει έστω και ένας αθώος Αμερικάνος; Παρ' όλο που τα μεγαλύτερα κέρδη τα αποκομίζουν εκείνοι που βρίσκονται στην κορυφή της πυραμίδας, ο βιοπορισμός των υπόλοιπων, που είμαστε εκατομμύρια, εξαρτάται-είτε άμεσα είτε έμμεσα-από την εκμετάλλευση των ΛΑΧ(λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών). Οι φυσικοί πόροι και τα φθηνά εργατικά χέρια που ταΐζουν το σύνολο σχεδόν των επιχειρήσεών μας προέρχονται από τόπους σαν την Ινδονησία και ελάχιστα από τα κέρδη επιστρέφονται ποτέ στις χώρες αυτές. Τα δάνεια που δίνουμε ως βοήθεια στις τριτοκοσμικές χώρες εγγυώνται πως τα σημερινά παιδιά των χωρών αυτών καθώς και τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους θα παραμείνουν όμηροι των ΗΠΑ. Θα είναι υποχρεωμένα να επιτρέπουν στις εταιρείες μας να λεηλατούν τους φυσικούς πόρους των χωρών τους και να στερηθούν την παιδεία, το σύστημα υγείας και πολλές άλλες κοινωνικές παροχές, ώστε να μπορέσουν να αποπληρώσουν το χρέος τους. Το γεγονός ότι οι εταιρείες μας ήδη έχουν λάβει το μεγαλύτερο μέρος των κεφαλαίων αυτών για να κατασκευάσουν τα εργοστάσια παραγωγής ενέργειας, τα αεροδρόμια και τα βιομηχανικά πάρκα, δεν λαμβάνεται υπόψιν. Η δικαιολογία ότι το μεγαλύτερο μέρος των Αμερικανών πολιτών τα αγνοεί όλα αυτά, είναι άραγε αρκετή ώστε να θεωρηθούν αθώοι; Απληροφόρητοι και σκόπιμα παραπληροφορημένοι, ναι- αλλά αθώοι;''
Απόσπασμα από το προσωπικό ημερολόγιο του John Perkins που διετέλεσε οικονομικός δολοφόνος για μία δεκαετία. Το απόσπασμα πάρθηκε αυτούσιο από το βιβλίο του ''ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΕΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ'' σελ 103 - 104.
Χωρίς να θέλω να μακρηγόρησω θα σταθώ στο γεγονός πως η Ελλάδα είναι άλλη μία χώρα όπως η Ινδονησία. Από τις πολλές που έχουν πέσει θύμα τέτοιων σχεδίων. Όπως εκεί, έτσι και εδώ παραδόθηκε ο ορυκτός πλούτος, καταστράφηκε (ακόμα καταστρέφεται) κάθε υποδομή στα συστήματα παιδείας και υγείας και ενώ τα ξέρουμε ή μάλλον θα έπρεπε να τα ξέρουμε, εμείς καθόμαστε αμέτοχοι κοιτάζοντας μόνο ιδιοτελή συμφέροντα ακόμα και σε αυτή την περίοδο που κάθε δομή της χώρας που ξέραμε βρίσκεται υπό διάλυση. Αυτό που θέλω να τονίσω είναι η πικρία μου για πολλούς πολίτες της χώρας που εξακολουθούν να λένε πως ''βαρέθηκα πια, δεν ασχολούμαι, ας γίνει ότι θέλει πια ή ακόμα και το δεν θέλω να γνωρίζω''.
Είμαστε απληροφόρητοι ή ακόμα, όπως αναφέρει και ο Perkins για τους Αμερικάνους, σκόπιμα παραπληροφορημένοι. όμως σε καμία περίπτωση δεν είμαστε αμέτοχοι και αθώοι για αυτό που αφήσαμε να γίνει και για αυτά που συνεχίζουν να συμβαίνουν στις καθημερινές ζωές όλων μας.
Η αλλαγή αυτή προήλθε πρώτα από εμάς που σταματήσαμε να ασχολούμαστε με το κατεξοχήν καθήκον μας. Με το να είμαστε ενεργοί πολίτες.
Οπότε εγώ θα πω και ας κριθώ για αυτό, πως εσκεμμένα αφήσαμε να είμαστε παθητικοί παρατηρητές της καταρράκωσης της χώρας και μας καθιστώ όλους ένοχους για την αδιαφορία που δείξαμε και συνεχίζουμε με σφοδρότητα να επιδεικνύουμε.
Εν κατακλείδι, μην ψάχνουμε δικαιολογίες και αφορμές για να αποποιηθούμε των ευθυνών μας, αλλά να αναλάβουμε έστω και αυτήν την ύστατη ώρα τις ευθύνες που κάθε πολίτης οφείλει να έχει αρχίζοντας με το πιο απλό. Ας ασχοληθούμε και να μάθουμε. Όλα είναι τριγύρω μας και ακόμα και αν φαίνεται πως είμαστε εγκλωβισμένοι σε ένα κράτος όπου κόμματα, δημοσιογράφοι και λοιποί ιθύνοντες προσπαθούν να μας κρατήσουν μακριά από την αλήθεια, πάντα υπάρχει διέξοδος.
Και αυτή είναι με το να αρχίσουμε να ασχολούμαστε πιο ενεργά... για ένα μέλλον όπου τα παιδιά και τα εγγόνια μας δεν θα πληρώνουν την αδιαφορία την δική μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου