Ζούμε κι εμείς "ανάμεσα στους τοίχους" !

Με αφορμή το "Ταινίοραμα" στο σινεμά Άστυ και την επικείμενη προβολή της γαλλικής ταινίας "Entre les murs" (Ανάμεσα στους τοίχους) θα ήθελα να πάω ένα βήμα πιο πέρα από αυτή καθαυτή την ταινία. Η ταινία του Λοράν Καντέ η οποία τιμήθηκε με το Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών 2008 έκανε πρεμιέρα στην Ελλάδα στις 23/10/2008.

Η ταινία αναφέρεται στο Φρανσουά (Μαρέν) ο οποίος είναι καθηγητής και μαζί με τους συναδέλφους του ξεκινούν με πολύ όρεξη για τη νέα σχολική χρονιά στο γυμνάσιο μιας παριζιάνικης εργατικής συνοικίας.
Οι δύσκολες συνθήκες εργασίας στις πολυεθνικές τάξεις πολλές φορές πτοούν τους διδάσκοντες. Ο Φρανσουά προωθεί από τη μεριά του άλλες μεθόδους διδασκαλίας. Αποφεύγει την αυταρχικότητα και τη σοβαροφάνεια και διατηρεί μια ατμόσφαιρα ειλικρίνειας (απ'τον ίδιο σε υπερ- βολικό βαθμό που παραξενεύει τους μαθητές), αλληλοσεβασμού και αξιοπρέπειας. Τα προβλήματα όμως θα αρχίσουν όταν ένας μαθητής θα αρχίσει να αμφισβητεί τις μεθόδους του Φρανσουά.
Πρέπει να σημειωθεί οτι ο συγγραφέας του βιβλίου στο οποίο βασίστηκε η ταινία είναι ο πρωταγωιστής (Φρανσουά Μπεγκοντό "Ανάμεσα στους τοίχους"). Η ταινία περνά ποολά μηνύματα κυρίως κοινωνικά και εκπαιδευτικά.

Ο Φρανσουά είναι αντιμέτωπος με μιά τάξη όπου επικρατούν διαφορετικές κουλτούρες και συνήθειες. Προσπαθεί, βέβαια, μέσα από το διάλογο να λύσει τα προβλήματααλλά δεν είναι πάντα εφικτό. Στην ταινία είναι έντονη η εμφάνιση των γαλλικών gheto όπου είναι ένας κόσμος ξένος προς τους Γάλλους. Τα σχολεία έχουν αναλάβει το, καθόλου εύκολο, έργο να εντάξουν τα παιδιά των μεταναστών στη γαλλική κοινωνία. Ο φυλετικός διαχωρισμός και η ρατσιστική νοοτροπία είναι εμφανή ακόμα και σήμερα, όχι μόνο στη Γαλλία, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο.

Όταν ο μαθητής αρχίζει να αμφισβητεί τις μεθόδους του Φρανσουά,ο Φρανσουά βρίσκεται σε εσωτερικό δίλημμα.Να τιμωρήσει το μαθη΄τη με αποβολή από το σχολείο, η οποία μπορεί να του δημιουργήσει προβήματα στο σπίτι, ή να τον αφήσει ατιμώρητο το οποίο σε λίγα χρόνο μπορεί να έρθει μπούμερανγκ εναντίον του μαθητή.
Το γαλλικό και το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, αν και στηρίζονται σε διαφορετικές βάσεις, έχουν πολλά κοινά. Ωριαίες-ημερίσιες αποβολές, συμβούλια καθηγητών, αριστεία με βάση τον βαθμό και όχι την αληθινή αξία των μαθητών, έλλειψη επαίνων. Συχνά συναντάμε πολλούς καθηγητές που προσπαθούν να μοιάσουν στον πρωταγωνιστή. Προτιμούμε να τους ακούσουμε ή να ζούμε για πάντα "Ανάμεσα στους τοίχους" ;