Με αφορμή την πρόσφατη έκθεση του Forbes με τη λίστα των πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο, ένιωσα την ανάγκη να γράψω αυτό το άρθρο. Τη στιγμή που ολόκληρος ο κόσμος αναρωτιέται για το ποια θα είναι η αυριανή μέρα, αν θα έχει ένα εισόδημα ή όχι, τη στιγμή που η κρίση χρέους βαθαίνει σε Ευρώπη και Αμερική, υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που κατέχουν, πραγματικά δεν είναι υπερβολή να το πω, τόσα χρήματα που ένας πολίτης δεν θα μπορούσε να ξοδέψει σε δέκα ζωές.
Στην πρώτη θέση συναντάμε τον Μεξικανό Carlos Slim Helu και την οικογένειά του με περιουσία που ξεπερνά τα 73 δις δολάρια. Η ηλικία του εν λόγω κυρίου είναι 73 ετών.
Στη δεύτερη θέση έρχεται ο γνωστός σε όλους ιδιοκτήτης της Microsoft με προσωπική περιουσία περί 67 δις δολάρια.
Στην τρίτη θέση είναι ο 76άχρονος Ισπανός Amancio Ortega, ιδιοκτήτης των καταστημάτων ZARA.
Στην επόμενη θέση συναντούμε τον Αμερικανό επιχειρηματία Warren Bufflett με προσωπική περιουσία περί τα 53,5 δις. Μάλιστα ο εν λόγω κύριος διανύει το ογδοηκοστό δεύτερο έτος της ηλικίας του.
Την πεντάδα των οικονομικά πιο ισχυρών ανθρώπων κλείνει ο Larry Ellison, ο Αμερικανός που η περιουσία του εκτιμάται στα 43 δις δολάρια.
Στην έκτη θέση βρίσκονται τα αδέρφια Charles και David Koch με πεrιουσίες 34 δις ο καθένας.
Αναφέρω μόνο την πρώτη εξάδα, τα υπόλοιπα ονόματα μπρείτε να τα δείτε εδώ (http://www.forbes.com/billionaires/list/).
Αν κοιτάξουμε καλά τα νούμερα από τις περιουσίες αυτών των ανθρώπων θα παρατηρήσουμε πως το άθροισμά τους ισούται περίπου με το εκτιμώμενο δημόσιο χρέος της Ελλάδας.
Αυτό και μόνο με κάνει να αναρωτιέμαι, πόση ματαιοδοξία μπορεί να υπάρχει σε αυτόν τον κόσμο που μόνο έξι άνθρωποι αξίζουν όσο δέκα εκατομμύρια καθημεrινοί μοχθούντες πολίτες.
Γιατί η Ισπανία να καταρρακώνεται συνεχώς με μέτρα την ώρα που ο τρίτος ισχυρότερος άντρας είναι Ισπανός;
Η απάντηση είναι απλή και απέριττη. Οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν πατρίδα. Η πατρίδα τους είναι κάθε φορολογικός παράδεισος ανά την υφήλιο και θεός τους το χρήμα.
Δεν υπηρετούν σκοπούς και οράματα αλλά προσωπικές ματαιοδοξίες και όνειρα που καταδικάζουν δισεκατομμύρια άλλους στο θάνατο.
Παρακάτω στη λίστα θα δούμε αρκετούς Αμερικάνους, Ρώσους και Κινέζους μεγιστάνες αλλά και σεΐχηδες και χαλίφηδες (ποσώς με ενδιαφέρει πως ονομάζονται).
Χαρακτηριστικό είναι πως στην τεσσαρακοστή τρίτη θέση συναντάμε τον Νιγηριανό Aliko Dankote με προσωπική περιουσία 16,1 δις δολάρια.
Εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πεθάνει σε αυτήν την χώρα τις τελευταίες δεκαετίες. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε να σωθούν οι χώρες της Αφρικής. Αντιθέτως μόνος σκοπός ήταν η προδοσίες και οι ίντριγκες και οι πλεκτάνες για την περαιτέρω εκμετάλλευση αυτής της ευλογημένης από τον Θεό ηπείρου.
Προσωπικά θεωρώ πως κάτι δεν πάει καλά με το χρηματοπιστωτικό καθεστώς που έχει επιβληθεί.
Γιατί 1226 άνθρωποι να κυβερνούν και να εξουσιάζουν τις ζωές δισεκατομμυρίων πολιτών ανά την υφήλιο;
Οι χιλιάδες ελληνικές ζωές που αντιμετωπίζουν συνθήκες εξαθλίωσης και φτώχειας( ένα τεράστιο ποσοστό Ελλήνων πολιτών ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, δηλαδή έχει εισόδημα χαμηλότερο από το 60% του ΑΕΠ), είναι το τρανό παράδειγμα. Πως από εκεί που ακούγαμε λόγια υπερανάπτυξης και δυναμικής, ξαφνικά βρεθήκαμε εδω. Ο φαύλος κύκλος του χρήματος.
Γιατί δηλαδή η οικογένεια Λάτση να βρίσκεται στην 412η θέση με περιουσία 3,3 δις την ώρα που τα 490 ευρώ του χαρατσιού της ΔΕΗ μια κοινή ελληνική ''θνητή'' οικογένεια δεν μπορεί να τα αντέξει. Η καθημερινή μάχη για λίγα ευρώ για αυτούς είναι κάτι άγνωστο. Η αύξηση του πληθωρισμού σε βασικά αγαθά όπως το γάλα και το ρύζι για αυτούς αποτελούν αμελητέα ποσά. Δυστυχώς για την υπόλοιπη κοινωνία όχι.
Τέλος παρακάτω συναντάμε άλλους δύο Έλληνες μεγιστάνες, τον Αριστοτέλη Μιστακίδη με περιουσία 2,7 δις και τον γνωστό εφοπλιστή Νιάρχο με προσωπική περιουσία που εκτιμάται στα 2,6 δις δολάρια.
Εν κατακλείδι γιατί εβδομηντάχρονοι και ογδοντάχρονοι ιδιοκτήτες να στερούν μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία σε χιλιάδες παιδιά που εξαναγκάζονται σε παιδική εργασία-δουλεία.
Η παγκόσμια κοινότητα που είναι; Α ναι ξέχασα, παίζει το ρόλο του παρατηρητή μιας και έχει και εκείνη μερίδιο στην κοπή της ετήσιας οικονομικής πίτας που δεσπόζει στους κύκλους αυτών των ανθρώπων. Η δίψα για δόξα αυτών των ανθρώπων είναι ακόρεστη σε τέτοιο επίπεδο που αν το καλοσκεφτείς διαπράττουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Για πολλούς, αυτοί οι άνθρωποι αποτελούν είδωλα, αλλά για κάποιον σαν και εμένα δεν έχουν καμία παραπάνω θέση από αυτή ενός κοινού δολοφόνου.Ίσως αυτό ακούγεται υπερβολικό και εν μέρη γενικευμένο, αλλά ρίξτε μία ματιά τριγύρω σας.Σας φαίνεται όντως τόσο παράξενο και υπερβολικό;
Ορισμένες φορές δεν μετράει το τι θέλουμε να κάνουμε, αλλά το τι πρέπει να κάνουμε. Και αυτό είναι να δώσουμε χαρά στα εκατομμύρια παιδιά που ζουν ανάμεσά μας.
Δυστυχώς τέτοιοι άνθρωποι τα βλέπουν μόνο σαν έμψυχο φθηνό εργατικό δυναμικό, αλλά και ως ισχυρό αγοραστικό κοινό.
Κοινώς σαν πράσινους αριθμούς με τον George Washington τυπωμένο πάνω τους. Η ματαιδοδξία του ενός δολαρίου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου