Η αριστερά στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ότι χρησιμοποιεί ολοένα και περισσότερο πολεμικό λεξιλόγιο. Ακούμε όλο περισσότερο για ανυπακοή, αντίσταση, ταξική πάλη, συντριβή της κυβέρνησης κ.ά. Αν ένας ξένος παραητηρητής παρακολουθούσε τις δηλώσεις της Αριστεράς και του ΚΚΕ(είναι ξεχωριστή κατηγορία) θα νόμιζε ότι έχουμε εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα. Μέχρι πρότινος η Αριστερά μπορούσε να επικαλεστεί αδυναμία επηρεασμού του συστήματοςκαι ευλογοφανώς να αποφύγει την κριτική.
Αν όχι για τις πράξεις της, τουλάχιστον για τις παραλείψεις της στη δημόσια ζωή. Ιδίως όταν άρχισαν να αποκαλύπτονται οι τεράστιες και εγκληματικές ενοχές του συστήματος εξουσίας της χώρας.Η ελληνική κοινωνία έδωσε στις τελευταίες εκλογές ένα ποσοστό το οποίο φτάνει για όλες τις συνιστώσες/εκδοχές της (περιλαμβανομένης και της "κυβερνώσας") στο 38% και κατέχει για πρώτη φορά στην ιστορία της ταυτοχρόνως τόσο το ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όσο και το ρόλο του κυβερνητικού εταίρου. Η δικαιολογία της αδυναμίας ουσιαστικής παρέμβασης δεν ισχύει πια.
Το σύστημα ολιγαρχικών οικονομικών, συντεχνιακών και κομματικών συμφερόντων που κατέστρεψε τη χώρα προσπαθεί με νύχια και με δόντια να επιβιώσει της καταστροφής στέλνοντας το λογαριασμό στον απλό πολίτη.Η Αριστερά συμμετέχει ενεργά στην προσπάθεια αναπαραγωγής αυτού του συστήματος (βλέπε ΔΗΜΑΡ που θυμίζει την παρθένα-πουτάνα που θέλει ο κάθε άνδρας), είτε τη διευκολύνει (η ανεξόδως "καταγγελτική-πολεμική" αριστερά) δια της σιωπής της. Χωρίς να συνυπολογίσουμε και τις πολύτιμες υπηρεσίες αποπροσανατολισμού που προσφέρει η τελευταία εξαπολύοντας με θαυμαστή και ολοένα αυξανόμενη συχνότητα πυροτεχνήματα τόσης ανοησίας, που είναι εφάμιλλης φαντασμαγορίας με τις αλήστου μνήμης Ολυμπιακές κραιπάλες.
ν εργαζομένων στο Δημόσιο (πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα οι ρουσφετ Πηγή: www.lifo.gr
Παθητικός είναι ο ρόλος της στις πρακτικές απομύζησης δημοσίου χρήματος από τους διαχρονικούς ολιγάρχες. Την έλλειψη αντανακλαστικών δείχει επίσης η Αριστερά στις υποθέσεις σκανδάλων και μαύρου χρήματος που μουχλιάζουν στα ντουλάπια της Ελληνικής Δικαιοσύνης.Ταυτόχρονα συνεχίζουν να υλοποιούνται από την παρούσα κυβέρνηση οικονομικές πολιτικές προς όφελος των συντεχνιακών συμφερόντων και εις βάρος των παραγωγικών πολιτών, όπου η Αριστερά, που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται τον "κόσμο της εργασίας", όχι απλώς δεν υπερασπίζεται τους ασθενέστερους, αλλά στηρίζει εμμέσως την τρικομματική κυβέρνηση. Οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις και τα θηριώδη εφάπαξ προς ανθρώπους που δεν έχουν πληρώσει ποτέ αντίστοιχες εισφορές συνεχίζονται απτοητα, εις βάρος των πληβείων του κόσμου της εργασίας, κυρίως του ιδιωτικού τομέα.
Στο πεδίο αυτό, η Αριστερά με την συνολική άρνηση κάθε προσαρμογής, που και η ίδια ασφαλώς γνωρίζει ότι δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, στην ουσία προσφέρει ανεκτίμητη υπηρεσία στις συντεχνίες εις βάρος της μεγάλης πλειονότητας των μη-συνδικαλιστικά-καλυμμένων πολιτών. Γιατί όταν ούτε η Αριστερά -αυτή που τάχα εκφράζει το αιώνιο Καλό- δεν μιλά για τις πιο ακραίες αδικίες, τότε ποιος θα βρεθεί να υπερασπιστεί τους πιο αδύνατους;
την κρ Πηγή: www.lifo.gr
Μέχρι πρότινος η
Αριστερά μπορούσε να επικαλεστεί αδυναμία επηρεασμού του συστήματος και
ευλογοφανώς να αποφύγει την κριτική. Αν όχι για τις πράξεις της,
τουλάχιστον για τις παραλείψεις της στη δημόσια ζωή. Πηγή: www.lifo.gr
Μέχρι πρότινος η
Αριστερά μπορούσε να επικαλεστεί αδυναμία επηρεασμού του συστήματος και
ευλογοφανώς να αποφύγει την κριτική. Αν όχι για τις πράξεις της,
τουλάχιστον για τις παραλείψεις της στη δημόσια ζωή. Πηγή: www.lifo.gr
Μέχρι πρότινος η
Αριστερά μπορούσε να επικαλεστεί αδυναμία επηρεασμού του συστήματος και
ευλογοφανώς να αποφύγει την κριτική. Αν όχι για τις πράξεις της,
τουλάχιστον για τις παραλείψεις της στη δημόσια ζωή. Πηγή: www.lifo.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου