Άλλο θρησκεία και άλλο θρησκοληψία... Το να τα συγχέουμε είναι ένα τρομερό και πολλές φορές εσκεμμένως κακόβουλο λάθος.
Πριν μερικές μέρες διάβαζα σε μερικές άλλες ιστοσελίδες πως δεν μπορεί να υπάρξει διαχωρισμός μεταξύ θρησκευτικής πίστης και θρησκοληψίας. Προσωπικά πιστεύω ότι αυτό είναι ένα τεράστιο ατόπημα. Η θρησκοληψία οδηγεί στον θρησκευτικό φανατισμό και σε περαιτέρω πολιτισμικούς και όχι μόνο βανδαλισμούς. Αντίθετα η θρησκεία απλά σου δείχνει έναν δρόμο προς την αγιοσύνη και σου διδάσκει μια στάση ζωής. Αφενός για να ζήσεις καλύτερα εσύ ατομικά αλλά και αφετέρου για μια κοινωνία με ίδιους στόχους και αξίες.
Ωστόσο αυτό εξαρτάται πάντα από τους ανθρώπους, από τους οποίους αρχίζει και σε αυτούς τελειώνει. Όχι μόνο σε επίπεδο ερμηνείας και πολλές φορές εξαπάτησης του κοινού αλλά και της σκοπίμως φανατικής διάθεσης για απώτερους σκοπούς όπως κατάκτηση, εδαφική διεύρυνση, αλλά και πολιτικές σκοπιμότητες που προωθούν κάποιοι.
Ίσως μερικοί άνθρωποι να έχουν πληγωθεί στο παρελθόν από ενέργειες ατόμων που έβαζαν μπροστά την εικόνα κάποιας θρησκείας ή ακόμη και ιδεολογίας. Ωστόσο είναι διαφορετικό το να πράττεις κάτι επειδή νομίζεις πως με αυτόν τον τρόπο προασπίζεις και υπερασπίζεις το συμφέρον κάποιας θρησκείας, από το τι πραγματικά λέει η θρησκεία αυτή καθ αυτή.
Τώρα είναι επίσης άλλο ζήτημα αν η ίδια η θρησκεία προωθεί τον φανατισμό μέσω φράσεων και υποδείξεων που φέρονται ως οι πλέον σωστές για να επιτευχθεί ο σκοπός της ζωής για έναν άνθρωπο.
Μην ξεγιελέστε έχει γίνει από όλες τις γνωστές θρησκείες και πολιτισμούς. Ωστόσο, δεν είναι λάθος των θρησκειών αλλά των ανθρώπων. Το να φανατίζεσαι με το οτιδήποτε μπορεί να προκαλέσει ρήξεις κοινωνικές αλλά και πολιτισμικές μπορεί να προκαλέσει ανεπανόρθωτες καταστροφές.. Επομένως φανταστείτε έναν φανατισμό σε βασικά και ουσιώδη πρότυπα ζωής-''διακυβέρνησης''.
Η ταύτιση ''θρησκείας-θρησκοληψίας'' από τους μεν αναπόφευκτα οδηγεί και στην ταύτιση ''πράξεις ανθρώπων-θρησκεία'' από τους δε. Κάτι που ξεκάθαρα αποτελεί γενίκευση. Κάτι που προσωπικά σιχαίνομαι.
Μάλι, Συρία, Λιβύη και παλαιότερα Ιράκ, Ιράν και πολλά άλλα κράτη έχουν δει και βλέπουν το πρόσωπο που η θρησκοληψία μπορεί να έχει.
Ακόμα και εδώ τα χιλιάδες μνημεία που κατακρεουργήθηκαν ανά τους αιώνες κατά την εποχή του Βυζαντίου είτε με τη δικαιολογία ότι ήταν παγανιστικά ή από την άλλη μεριά λόγω εκδίκησης. Ή γεγονότα του παρελθόντος στους αυτόχθονες λαούς της Λατινικής Αμερικής που υποτάχθηκαν με τη βία κάτω από τα θρησκευτικά λάβαρα των Ευρωπαίων.
Ή ακόμα και σήμερα οι ακραίες αντιλήψεις και απαιτήσεις φανατικών ισλαμιστών που ζητούν την κατεδάφιση των πυραμίδων και της Σφίγγας με το πρόσχημα ότι αποτελούν παγανιστικά σύμβολα. Ή τα χιλιάδες εκκλησιαστικά μοναστήρια που ισοπεδώθηκαν ανά τους αιώνες.
Όλα αυτά αποτελούν παραδείγματα ακραίων φανατικών θρησκευτικών αντιλήψεων.
Ωστόσο, το ξαναλέω δεν φταίνε οι θρησκείες αλλά οι ίδιοι οι άνθρωποι που λόγω άγνοιας ή φόβου καταπιάνονται από κάτι που αποτελεί για τους ανθρώπους απλά μια προσωπική πεποίθηση. Με αποτέλεσμα όχι μόνο να πηγαίνουν κόντρα σε ότι υποτίθεται πιστεύουν αλλά κόντρα και στους ίδιους τους συνανθρώπους τους.
Προσωπικά πιστεύω πως δεν πρέπει να συγχέουμε τις δύο έννοιες μιας και ο αντίκτυπος τους είναι τελείως διαφορετικός, αλλά πως και η θρησκοληψία οδηγεί σε εκδικητικές ενέργειες δημιουργώντας έναν ατέρμονο κύκλο καταστροφών.
Όλα προέρχονται από εμάς και σε εμάς πάλι τελειώνουν, οπότε εμείς οι ίδιοι καλούμαστε να διορθωθούμε και να μην αφήσουμε να γίνονται οι κοινωνίες και οι πολιτισμοί έρμαια φανατικών απόψεων και αντιλήψεων, που σε τελική ανάλυση είναι ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που το σύνολο των θρησκειών πρεσβεύει.
A και κάτι τελευταίο για όλους αυτούς που νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα. Η άρνηση για πραγματική γνώση και η αντίθεση σε όλα δεν σημαίνει ότι είναι και η σωστή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου